ناله کردن یک رفتار رایج است که می‌تواند هم آزاردهنده و هم غیرمولد باشد. این می‌تواند منجر به نتایج منفی شود، به روابط آسیب برساند و دستیابی به اهداف خود را دشوار کند. با این حال، با استراتژی‌ها و تکنیک‌های مناسب، می‌توانید یاد بگیرید که کمتر غر بزنید و بهزیستی کلی خود را بهبود ببخشید.

مرحله 1: محرک های خود را شناسایی کنید

اولین گام برای کمتر غر زدن این است که محرک هایی را که باعث غر زدن شما می شوند شناسایی کنید. این می‌تواند موقعیت‌ها، افراد یا احساسات خاصی باشد که باعث می‌شود احساس شکایت یا ناله کنید. هنگامی که بدانید چه چیزی باعث رفتار ناله شما می شود، می‌توانید شروع به کار بر روی استراتژی هایی برای مدیریت این محرک ها کنید.

نکته 1: یک مجله داشته باشید

داشتن یک دفتر خاطرات می‌تواند به شما در شناسایی الگوها و محرک های رفتارتان کمک کند. بنویسید که چه زمانی و کجا می خواهید ناله کنید، و چه چیزی ممکن است باعث این احساسات شده باشد. این می‌تواند به شما کمک کند تا از رفتار خود آگاه تر شوید و زمینه های بهبود را شناسایی کنید.

مرحله 2: ذهن آگاهی را تمرین کنید

ذهن آگاهی تمرین حضور در لحظه و توجه به افکار و احساسات خود بدون قضاوت است. این می‌تواند به شما کمک کند تا از احساسات و افکار خود آگاه تر شوید و می‌تواند به شما در مدیریت رفتار ناله خود کمک کند. سعی کنید تمرکز حواس را در برنامه روزانه خود بگنجانید و هر روز چند دقیقه به نفس خود یا محیط اطراف خود تمرکز کنید.

نکته 2: از خود گفتاری مثبت استفاده کنید

خودگویی مثبت شامل جایگزینی افکار منفی با افکار مثبت است. زمانی که به افکار منفی فکر می کنید، سعی کنید آنها را با دیدی مثبت تر اصلاح کنید. به عنوان مثال، به جای اینکه فکر کنید «من از این متنفرم»، فکر کنید «من از این تجربه یاد می‌گیرم و رشد می‌کنم». این می‌تواند به شما کمک کند مثبت تر و خوش بین تر شوید و می‌تواند تمایل شما به ناله کردن را کاهش دهد.

مرحله 3: سپاسگزاری را تمرین کنید

تمرین قدردانی شامل تمرکز بر چیزهایی است که به خاطر آنها سپاسگزار هستید، به جای تمرکز بر افکار منفی. این می‌تواند به شما کمک کند مثبت تر شوید و می‌تواند تمایل شما به ناله کردن را کاهش دهد. سعی کنید یک دفتر خاطرات سپاسگزاری داشته باشید، جایی که هر روز سه چیز را یادداشت کنید که بابت آنها سپاسگزار هستید.

نکته 3: مسئولیت پذیر باشید

مسئولیت پذیری مستلزم تمکین به اعمال و پیامدهای آن است. وقتی اشتباه می کنید، به جای سرزنش دیگران یا ناله کردن در مورد موقعیت، سعی کنید مسئولیت اعمال خود را بپذیرید. این می‌تواند به شما کمک کند مسئولیت پذیرتر شوید و تمایل شما به ناله کردن را کاهش دهد.

مرحله 4: تعیین مرزها

تعیین مرزها شامل ایجاد محدودیت های واضح برای آنچه هستید و نمی خواهید انجام دهید. این می‌تواند به شما کمک کند از موقعیت هایی که ممکن است باعث رفتار ناله شما شود اجتناب کنید. سعی کنید با دیگران حد و مرز تعیین کنید و در اجرای آنها محکم اما محترمانه رفتار کنید.

نکته 4: گوش دادن فعال را تمرین کنید

گوش دادن فعال شامل توجه به دیگران، درک دیدگاه آنها و پاسخگویی متفکرانه و همدلانه است. این می‌تواند به شما کمک کند ارتباط بهتری داشته باشید و تمایل شما به ناله کردن را کاهش دهد. سعی کنید در مکالمات خود با دیگران گوش دادن فعال را تمرین کنید.

مرحله 5: مراقبت از خود را تمرین کنید

خودمراقبتی شامل مراقبت از سلامت جسمی، عاطفی و روانی شماست. وقتی از خود مراقبت می کنید، کمتر احساس فشار و استرس می کنید، که می‌تواند تمایل شما به ناله کردن را کاهش دهد. سعی کنید مراقبت از خود را در برنامه روزانه خود بگنجانید، مانند ورزش، مدیتیشن یا گذراندن وقت در طبیعت.

نکته 5: به دنبال تأثیرات مثبت باشید

احاطه کردن خود با تأثیرات مثبت می‌تواند به شما کمک کند مثبت تر و خوشبین تر شوید. سعی کنید به دنبال دوستان، اعضای خانواده یا مربیانی باشید که میتوانند تشویق و راهنمایی کنند.

مرحله 6: صبر را تمرین کنید

تمرین صبر شامل تمایل به صبر کردن و ناامید نشدن زمانی است که همه چیز بلافاصله اتفاق نمی افتد. این می‌تواند به شما کمک کند آرام تر و خونسردتر شوید و تمایل شما به ناله کردن را کاهش دهد. سعی کنید در زندگی روزمره خود صبر کنید، مانند انتظار در صف یا برخورد با یک موقعیت دشوار.

نکته 6: از طنز استفاده کنید

استفاده از شوخ طبعی می‌تواند به شما کمک کند تا موقعیت های پرتنش را پراکنده کنید و تمایل شما به ناله کردن را کاهش دهد. سعی کنید از طنز استفاده کنید تا روحیه را کم کنید و دیگران را بخندانید.

مرحله 7: همدلی را تمرین کنید

همدلی شامل درک و به اشتراک گذاشتن احساسات دیگران است. وقتی همدلی را تمرین می‌کنید، احتمال کمتری وجود دارد که ناله کنید و بیشتر دیدگاه‌های دیگران را درک می‌کنید. سعی کنید در گفتگوهای خود با دیگران همدلی را تمرین کنید و سعی کنید مسائل را از دیدگاه آنها ببینید.

نکته 7: استراحت کنید

استراحت از یک موقعیت یا شخص می‌تواند به شما کمک کند تا ده خود را کاهش دهیدتمایل به ناله کردن وقتی استراحت می کنید، می‌توانید دیدگاهی به دست آورید و با ذهنیتی تازه به موقعیت بازگردید.

مرحله 8: بخشش را تمرین کنید

تمرین بخشش شامل رها کردن احساسات منفی و حرکت از درگیری های گذشته است. وقتی بخشش را تمرین می‌کنید، کمتر روی افکار منفی متمرکز می‌شوید و ناله می‌کنید. سعی کنید بخشش را در زندگی روزمره خود تمرین کنید، مانند بخشیدن خود یا دیگران برای اشتباهات گذشته.

نکته 8: از زبان بدن مثبت استفاده کنید

زبان بدن مثبت شامل استفاده از زبان بدن باز و مطمئن، مانند حفظ تماس چشمی و استفاده از دست دادن محکم است. وقتی از زبان بدن مثبت استفاده می کنید، احتمال بیشتری دارد که احساس اعتماد به نفس و قاطعیت داشته باشید، و کمتر احتمال دارد که ناله کنید.

مرحله 9: خودآگاهی را تمرین کنید

خودآگاهی شامل آگاهی از افکار، احساسات و رفتارهای شماست. زمانی که خودآگاه هستید، به احتمال زیاد متوجه خواهید شد که چه زمانی در حال غر زدن هستید و می‌توانید برای مدیریت آن رفتار گام بردارید. سعی کنید خودآگاهی را در زندگی روزمره خود تمرین کنید، مانند توجه به احساسات و افکارتان.

نکته 9: به دنبال چالش ها باشید

جست‌وجوی چالش‌ها می‌تواند به شما کمک کند اعتماد به نفس و انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشید و می‌تواند تمایل شما به ناله کردن را کاهش دهد. سعی کنید به دنبال چالش هایی در زندگی روزمره خود باشید، مانند یادگیری یک مهارت جدید یا انجام یک پروژه جدید.

مرحله 10: قدردانی و مثبت اندیشی را تمرین کنید

تمرین قدردانی و تفکر مثبت شامل تمرکز بر جنبه های مثبت زندگی و دنیای اطرافتان است. وقتی قدردانی و تفکر مثبت را تمرین می کنید، احتمال کمتری دارد که ناله کنید و بیشتر احساس مثبت و خوش بینی خواهید داشت. سعی کنید قدردانی و تفکر مثبت را در برنامه روزانه خود بگنجانید، مانند نوشتن سه موردی که هر روز بابت آنها سپاسگزار هستید.

نکته 10: از ارتباط قاطعانه استفاده کنید

ارتباط قاطعانه شامل بیان نیازها و خواسته های خود به شیوه ای واضح و محترمانه است. هنگامی که از ارتباط قاطعانه استفاده می کنید، احتمال بیشتری دارد که به آنچه می خواهید برسید و کمتر احتمال دارد که ناله کنید. سعی کنید از ارتباطات قاطعانه در زندگی روزمره خود استفاده کنید، مانند درخواست کمک یا بیان نیازهای خود به دیگران.

مرحله 11: خوردن آگاهانه را تمرین کنید

غذا خوردن آگاهانه شامل توجه به غذا و تجربه غذا خوردن است. وقتی غذا خوردن آگاهانه را تمرین می‌کنید، کمتر غرغر می‌شوید و بیشتر از غذای خود و همراهی دیگران لذت خواهید برد. سعی کنید در زندگی روزمره خود غذا خوردن آگاهانه را تمرین کنید، مانند طعم دادن به غذا و توجه به احساسات غذا خوردن.

نکته 11: به اندازه کافی بخوابید

خواب کافی برای سلامت جسمی و روانی شما ضروری است. هنگامی که به اندازه کافی بخوابید، کمتر احتمال دارد که ناله کنید و بیشتر احساس آرامش و شادابی کنید. سعی کنید هر شب به اندازه کافی بخوابید، مثلاً 7 تا 9 ساعت در شب بخوابید.

مرحله 12: تمرینات بدنی را تمرین کنید

ورزش بدنی شامل درگیر شدن در فعالیت بدنی برای بهبود سلامت و تندرستی است. هنگامی که تمرینات بدنی انجام می دهید، کمتر احتمال دارد که ناله کنید و بیشتر احساس قدرت و اعتماد به نفس می کنید. سعی کنید تمرینات بدنی را در برنامه روزانه خود بگنجانید، مانند پیاده روی یا دویدن، یا انجام تمرینات ورزشی در باشگاه.

نکته 12: از خودگویی مثبت در گفتگوی درونی خود استفاده کنید

استفاده از خودگویی مثبت در گفتگوی درونی شما شامل جایگزینی افکار منفی با افکار مثبت است. هنگامی که از خودگویی مثبت در گفتگوی درونی خود استفاده می کنید، احتمال ناله کردن شما کمتر است و بیشتر احساس مثبت و اعتماد به نفس می کنید. سعی کنید از خودگویی مثبت در گفتگوی درونی خود استفاده کنید، مانند تأیید خود با اظهارات مثبت.

مرحله 13: بخشش و رها کردن را تمرین کنید

تمرین بخشش و رها کردن شامل رها کردن احساسات منفی و حرکت از درگیری های گذشته است. وقتی بخشش را تمرین می کنید و رها می کنید، کمتر احتمال دارد که ناله کنید و بیشتر احساس آرامش می کنید. سعی کنید بخشش را تمرین کنید و در زندگی روزمره خود رها کنید، مانند اینکه خود یا دیگران را به خاطر اشتباهات گذشته ببخشید.

نکته 13: به دنبال روابط حمایتی باشید

جستجوی روابط حمایتی می‌تواند به شما کمک کند کمتر ناله کنید و مثبت اندیش شوید. هنگامی که روابط حمایتی دارید، بیشتر احساس می کنید که مورد درک و حمایت قرار می گیرید، و کمتر احتمال دارد که ناله کنید. سعی کنید به دنبال روابط حمایتی در زندگی روزمره خود باشید، مانند صحبت کردن با یک دوست یا یکی از اعضای خانواده.

مرحله 14: ذهن آگاهی را در زندگی روزمره خود تمرین کنید

تمرین تمرکز حواس در زندگی روزمره شامل توجه به افکار، احساسات و محیط اطراف در لحظه حال است. وقتی تمرکز حواس را در زندگی روزمره خود تمرین می کنید، کمتر احتمال دارد که ناله کنید و بیشتر احساس آرامش و تمرکز کنید. سعی کنید تمرکز حواس را در برنامه روزانه خود بگنجانید، مثلاً هر روز چند دقیقه را صرف تمرکز بر نفس یا محیط اطراف خود کنید.

نکته 14: از تجسم مثبت استفاده کنید

تجسم مثبتion شامل تصور نتایج و سناریوهای مثبت در ذهن شماست. هنگامی که از تجسم مثبت استفاده می کنید، کمتر احتمال دارد که ناله کنید و بیشتر احساس مثبت و خوش بین خواهید کرد. سعی کنید از تجسم مثبت در زندگی روزمره خود استفاده کنید، مانند تصور اینکه خودتان موفق هستید یا احساس خوشحالی کنید.

مرحله 15: شفقت به خود را تمرین کنید

تمرین شفقت به خود مستلزم این است که به جای قضاوت با خود با مهربانی و درک رفتار کنید. وقتی شما شفقت به خود را تمرین می کنید، احتمال کمتری وجود دارد که ناله کنید و بیشتر احساس مثبت و اعتماد به نفس خواهید داشت. سعی کنید در زندگی روزمره خود شفقت به خود را تمرین کنید، مانند مهربانی با خودتان و تصدیق نقاط قوت و ضعف خود.

نکته